Jaargang 18, 2014 - nummer 1

In de literatuur is al enkele keren beschreven [1] dat een verticaal in de grond geplaatst geotextiel heel goed werkt als pipingremmende maatregel. Dat het geotextiel werkt, is aangetoond in kleinschalige proeven, zogenaamde ‘medium scale proeven’ en op bijna ware grootte bij de IJkdijk proeven[2, 3]. Bij alle proeven bleek de constructie met geotextiel veel minder gevoelig voor piping dan de constructie zonder. Nog niet beschreven is waarom dat geotextiel werkt. Om dit uit te zoeken is de stroming onder een dijk berekend met eindige elementen berekeningen. Uit die berekeningen blijkt dat een geotextiel nauwelijks invloed heeft op het stromingspatroon, maar wel zand tegen houdt en een vergelijkbare effectiviteit heeft als een geheel ondoorlatend scherm. In het artikel wordt eerst wat dieper ingegaan op hoe piping op kan treden, omdat dit belangrijk is om te begrijpen hoe piping voorkomen kan worden. Daarna wordt besproken welke mechanismen kunnen optreden bij de situaties zonder pipingremmende maatregel, met een geotextiel en met een ondoorlatend scherm.

Vanwege enkele grote lekincidenten bij diepwandprojecten in Nederland is bij de bouw van parkeergarage Kruisplein in Rotterdam veel aandacht besteed aan het bedenken en voorbereiden van maatregelen om de kans op lekkage te minimaliseren. Behalve op maatregelen die in het bestek als eisen aan de uitvoering werden opgenomen, is ingezet op maatregelen die het bouwproces, in dit geval het realiseren van de diepwand en het ontgraven van de bouwkuip, zo goed mogelijk laten verlopen. De uitvoeringsgegevens van de diepwandpanelen werden uitgebreid geëvalueerd in combinatie met de visuele waarnemingen en de resultaten van het voorafgaand uitgevoerde grondonderzoek. De gerealiseerde diepwandpanelen waren in het algemeen van voldoende kwaliteit. Tijdens de bouw zijn er geen grote lekkages geweest.

Offshore wind turbine projects have been characterised by an increase in costs, sizes and distances from shore, EWEA (2012). This created a need of investigating the adequacy of alternative and more financially attractive foundation types such as suction caissons. Within a multi-footing configuration, such as a three-leg jacket structure, these foundations prove to be an advantageous solution for increasing water depths. It is due to their configuration that a simplified design is possible, leading to only vertical cyclic loading conditions. This article provides a concise summary of the M.Sc. thesis of C. Lupea and presents an approach that may allow for the simplification of the long term performance assessment under vertical cyclic loading of suction caissons embedded in sand. It provides a conservative theoretical base for the identification of potentially damaging loads, which could cause significant pore pressure build-up and strain accumulation. One of the key conclusions of this research is that the foundation response is a function of both the applied mean load and its cyclic amplitude for both tensile and compressive loading. Nonetheless, experimental work must be carried out to validate these results.

Geokunststoffen worden in de wegenbouw toegepast als het draagvermogen van de ondergrond te kort schiet. De publicatie ‘Calculation Method for a Fabric Reinforced Road’ (1982), modelleert de bijdrage van een geokunststof in de onderbouw van een weg. Vanuit de probleemstelling wordt het mogelijk de eigenschappen van een geokunststof te formuleren om tot een betrouwbaar ontwerp te komen.

• Nieuwe inzichten maken een onderscheid tussen:
• volledige interactie van geokunststof en aggregaat. Hierbij zijn de vervormingen gematigd, omdat de starheid van het aggregaat deze belemmert (Lateral Restraint).
• ontkoppeling van geokunststof en aggregaat. Hierbij treden forsere vervormingen op, omdat de starheid van het aggregaat verwaarloosd wordt (Membrane Action).

Deze eerste publicatie in Geokunst gaat over alleen Membrane Action.

Ten behoeve van de dijkverbeteringen in Limburg is er meer inzicht gewenst in welke mate het faalmechanisme piping een risico vormt voor de Limburgse dijken. De algemene bodemopbouw in Limburg bestaat uit een cohesieve deklaag met daaronder een watervoerend pakket vaak bestaand uit een zandlaag op een grindlaag. Uit onderzoek volgt dat het risico op piping in een zandlaag onder de deklaag groter wordt bij de aanwezigheid van grind onder de zandlaag. Uit dit onderzoek blijkt echter dat bij een zandlaag van 1 meter een dominante verticale stroming optreedt onder het uittredepunt, waarbij het de vraag is of piping optreedt of juist een ander mechanisme.